Ἰούδα (Θαδδαίου) ἀπ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Άγιος Απόστολος Ιούδας, που λεγόταν και Θαδδαίος ή Λεββαίος και είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, ήταν γιος του Αλφαίου και ανήκε, όπως και ο αδελφός του Ιάκωβος ο λεγόμενος μικρός, στον κύκλο των δώδεκα μαθητών του Κυρίου.

Μετά την Ανάληψη και την Πεντηκοστή, κήρυξε το ιερό Ευαγγέλιο στην Παλαιστίνη και στη Μεσοποταμία. Υπέστη πολλούς διωγμούς και υπέμεινε κακουχίες και τελικά πέθανε μαρτυρικά στην πόλη Έδεσσα. Ανάμεσα στις καθολικές επιστολές της Καινής Διαθήκης περιλαμβάνεται και μια δική του η οποία, παρά τη μικρή της έκταση, διακρίνεται για την πυκνότητα και το θεολογικό βάθος των μηνυμάτων της.

Μεταφέρουμε ένα μικρό απόσπασμα: «αγαπητοί μου, συνεχίστε να προοδεύετε στεριωμένοι πάνω στο θεμέλιο της παναγίας πίστης σας και να προσεύχεστε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Διατηρήστε τον εαυτό σας στην αγάπη του Θεού, προσμένοντας το έλεος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που θα μας χαρίσει την αιώνια ζωή. Άλλους να τους ελεείτε με διάκριση, και άλλους να φροντίζετε να τους σώσετε με μεγάλη προσοχή…» (Ιουδ. 20-23)

Οι ημέρες μνήμης των αγίων για εμάς τους Χριστιανούς είναι, ασφαλώς, ευκαιρίες προβληματισμού και αφορμές μίμησης. Η μνήμη, όμως, ενός αποστόλου είναι, επιπλέον, υπενθύμιση ότι ανήκουμε στη μία, αγία, καθολική Εκκλησία, που είναι και αποστολική. Που είναι δηλαδή θεμελιωμένη στη διδασκαλία των αποστόλων, που έλαβαν από τον Χριστό το χάρισμα και την εντολή να συνεχίσουν το έργο Του.

Επιμέλεια: Ε.Μ.Γρ.