Ἱλαρίωνος ἡγ. Μονῆς Δαλμάτων

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Όσιος Ιλαρίων γεννήθηκε το 775 μ.Χ. και καταγόταν από την Καππαδοκία. Οι γονείς του, ήσαν ευσεβείς και ενάρετοι άνθρωποι και γαλούχησαν τον μικρό γιο τους με τα νάματα της ορθόδοξης πίστης. Όταν ενηλικιώθηκε, ποθώντας το δρόμο της αρετής και της άσκησης πήγε στο μοναστήρι της Ξηρονησίας, στην Κωνσταντινούπολη, όπου αφοσιώθηκε ψυχή τε και σώματι στην άσκηση, την αυστηρή νηστεία, τη σιωπή και την μελέτη των Θείων Γραφών. Αργότερα πήγε στη Μονή Δαλμάτων, όπου και έγινε μεγαλόσχημος μοναχός. Εκεί παρέμεινε μία δεκαετία ως κηπουρός και γρήγορα έγινε παράδειγμα ασκητή με αυθεντική ταπεινοφροσύνη και μακροθυμία για όλους τους αδελφούς, οι οποίοι παμψηφεί τον ανέδειξαν ηγούμενο της Μονής.

Όταν ξέσπασε η θύελλα της Εικονομαχίας, προσπάθησαν, ανεπιτυχώς, να κάμψουν το αγέρωχο φρόνημα του.

Εκείνος όρθωσε το πνευματικό του ανάστημα και στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων με τη στήριξη του Παναγίου Πνεύματος. Τότε άρχισε ο απηνής διωγμός του με ποικίλα βασανιστήρια. Επί οκτώ ολόκληρα χρόνια, υπέστη αγόγγυστα και με θαυμαστή καρτερία περιορισμούς σε απομακρυσμένες Μονές, φυλακίσεις, ξυλοδαρμούς και εξορίες. Άντεξε όμως, όλες τις ταλαιπωρίες «ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού», ευχαριστώντας και δοξάζοντας τον δωρεοδότη Κύριο, πού τον αξίωσε να μείνει αλύγιστος στις επάλξεις του αγώνα. Μετά το θρίαμβο της Ορθοδοξίας, επέστρεψε στη Μονή του, όπου έζησε τρία ακόμη χρόνια και εκοιμήθη ειρηνικά σε ηλικία 70 ετών, το έτος 845 μ.Χ.

Επιμέλεια: Ε. Μ. Γρ.