Νικηφόρου Ὁμολογητοῦ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Άγιος Νικηφόρος, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 758 μ.Χ. Οι γονείς του Θεόδωρος και Ευδοκία ανήκαν σε αρχοντική και επίσημη κοινωνική τάξη και παράλληλα ήσαν ευσεβείς και ενάρετοι άνθρωποι, οι οποίοι γαλούχησαν τον γιο τους με τα νάματα των Θείων Γραφών και της Παράδοσης της Εκκλησίας. Η προσήλωση μάλιστα του πατέρα του στην ορθή πίστη, έγινε αιτία να διωχθεί και να εξορισθεί από τον εικονομάχο και δυσσεβή αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ε', στη Νίκαια, όπου και πέθανε. Προικισμένος με ιδιαίτερες πνευματικές ικανότητες, ο Νικηφόρος, απέκτησε μεγάλη θεολογική και θύραθεν εκπαίδευση. Γρήγορα όμως αποσύρθηκε σε ένα κτήμα του στον Βόσπορο, όπου αφοσιώθηκε στην άσκηση και τη μελέτη της ιερής Παράδοσης της Εκκλησίας.

Όταν εκοιμήθη ο αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιος, ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Α', υπέδειξε ως άξιο διάδοχό του τον Νικηφόρο. Την Κυριακή του Πάσχα του 806 ανήλθε στον Πατριαρχικό Θρόνο, ο οποίος ισοδυναμούσε και τότε, αλλά και σήμερα, με Γολγοθά. Έδωσε σκληρούς αγώνες για την τιμή και την προσκύνηση των ιερών Εικόνων. Όταν όμως το 813 μ. Χ. ανέβηκε στο θρόνο της Βασιλεύουσας, ο ασεβής αυτοκράτορας Λέων Ε', ο Αρμένιος, ξέσπασε μεγάλος και απηνής διωγμός κατά των προασπιστών της τιμητικής προσκύνησης των εικόνων. Η αγέρωχη στάση και εμμονή του Νικηφόρου στην προστασία της Ορθοδοξίας, προκάλεσε την οργή του αυτοκράτορα, ο οποίος τον απομάκρυνε από τον πατριαρχικό θρόνο. Υπέστη πολλές ταλαιπωρίες και τελικά, αρκετά ταλαιπωρημένος παρέδωσε το πνεύμα του, στις 2 Ιουνίου 822 μ. Χ.

Επιμέλεια: Ε. Μ. Γρ.