Θαλλελαίου μάρτυρος

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Άγιος Θαλλέλαιος έζησε στα χρόνια του βασιλέως Νουμεριανού και καταγόταν από το Λίβανο της Φοινίκης. Ο πατέρας του ονομαζόταν Βερούκιος και ήταν επίσκοπος, η δε μητέρα του Ρωμιλία.

Σπούδασε ιατρική και διακονούσε με αγάπη, υπομονή και φιλανθρωπία τον πάσχοντα συνάνθρωπό του. Καταγγέλθηκε στον άρχοντα Θεόδωρο για την χριστιανική του ιδιότητα και τον κάλεσε προσωπικά ο ίδιος να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Άγιος Θαλλέλαιος αντιστάθηκε με απαράμιλλη παρρησία και πίστη στον Αναστημένο Κύριο. Αποτέλεσμα ήταν να συρθεί στο μαρτύριο. Δέχθηκε με ανδρεία πολλά και φρικτά βασανιστήρια. Τέλος, οι δήμιοι νόμιζαν ότι αφού τον κρέμασαν είχε ξεψυχήσει , ενώ εκείνος ζούσε δοξολογώντας τον Τριαδικό Θεό.

Οι δήμιοι βλέποντας το θαύμα, με τη χάρη του Θεού, πίστεψαν στο Χριστό. Ο ηγεμόνας νόμιζε ότι οι δήμιοι τον κορόιδευαν, με αποτέλεσμα να τους βασανίσει και τους ιδίους, τον Αλέξανδρο και τον Αστέριο, μέχρι μαρτυρικού θανάτου για την χριστιανική τους ομολογία.

Στη συνέχεια ο ειδωλολάτρης ηγεμόνας αποφάσισε να πάει ο ίδιος να βασανίσει τον άγιο Θαλέλαιο, αλλά αμέσως κόλλησε το σώμα του στο θρόνο και αδυνατούσε να σηκωθεί όρθιος. Τότε ο Άγιος τον λυπήθηκε και προσευχήθηκε για αυτόν.

Με το θαύμα αυτό πολλοί έλληνες πίστεψαν στον αληθινό Θεό και αποστράφηκαν τα είδωλα. Ο δε ηγεμόνας με αλαζονεία και ζηλοφθονία παρέμεινε στην απιστία του. Μάλιστα διέταξε να ρίξουν τον Άγιο στη θάλασσα, διεσώθη όμως αβλαβής. Τον έριξαν ύστερα στα άγρια θηρία και πάλι το ίδιο αποτέλεσμα.

Τέλος, τον αποκεφάλισαν και έτσι έλαβε το στεφάνι της δόξης του αρχηγού της ζωής και του θανάτου.

Επιμέλεια: Ε. Μ. Γρ.