Πέτρου, Ἡρακλείου, Ἰουλίας, Χριστίνης μαρτύρων

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο μάρτυρας Πέτρος καταγόταν από την Λάμψακο. Όταν διατάχθηκε από τον Δέκιο, άρχοντα της πόλης των Αβυδινών, να θυσιάσει στην θεά Αφροδίτη, αρνήθηκε να προδώσει τον Αναστημένο Ιησού με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στα βασανιστήρια και να αξιωθεί το στεφάνι του μαρτυρίου.

Ο Παύλος και ο Ανδρέας είχαν προέλευση από την Μεσοποταμία. Ήσαν στρατιωτικοί και μαζί με τον άρχοντα Δέκιο πήγαν στην Αθήνα. Εκεί συνέλαβαν τους χριστιανούς Διονύσιο και Χριστίνα και τους οδήγησαν στη Φυλακή. Οι Παύλος, Ανδρέας και μαζί τους ο Διονύσιος επιδίωξαν να βασανίσουν την Χριστίνα, ενώ εκείνοι με αντίσταση στις προθέσεις τους, αλλά και καλοσύνη, τους νουθέτησε και τους δίδαξε την πίστη στην Ανάσταση και τον Λυτρωτή Ιησού. Αποτέλεσμα της ομολογίας της πίστεώς τους στο Χριστό, οι Διονύσιος, Παύλος και Ανδρέας λιθοβολήθηκαν η δε Χριστίνα αποκεφαλίσθηκε.

Ο Ηράκλειτος, ο Παυλίνος και ο Βενέδιμος κατάγονταν από την Αθήνα και κήρυτταν το ιερό Ευαγγέλιο με σκοπό να πείσουν τους ειδωλολάτρες να αποστραφούν την πλάνη των ειδώλων. Για το λόγο αυτό συνελήφθηκαν, βασανίστηκαν και τους έβαλαν με τη βία σε πυρακτωμένο καμίνι. Επειδή η χάρη του Θεού τους κράτησε αβλαβείς, τους αποκεφάλισαν παραδειγματικά.

Οι άγιοι που συγκροτούν τον οκτάριθμο δήμο, όπως λέγει το απολυτίκιό τους, κατάγονταν από διάφορα μέρη της υφηλίου, αλλά, μέσα από την ομολογία της πίστης τους στον Τριαδικό Θεό και του μαρτυρικού τους θανάτου, έγιναν συμπολίτες στην ουράνια πολιτεία.

Σε δύσκολους καιρούς για την Εκκλησία, λόγω των διωγμών, και σε διαφορετικές εποχές, έδρασαν οι άγιοι αυτοί. Αναμμένα καμίνια, λιθοβολισμοί, ξίφη, αλυσίδες, ξυλοδαρμοί και άλλα φρικτά βασανιστήρια, δεν στάθηκαν ικανά να τους αποσπάσουν από το έργο της ιεραποστολής και να τους κάνουν να αρνηθούν τον Χριστό. Ο μαρτυρικός τους θάνατος τούς έκανε κληρονόμους της μοναδικής πραγματικής και αιώνιας ζωής.

Επιμέλεια: Ε. Μ. Γρ.