Ἀρσενίου Μεγάλου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ ο μεγάλος έζησε μεταξύ του 4ου και 5ου αιώνα μ.Χ., στα χρόνια του αυτοκράτορα Γρατιανού (375-383).
Καταγόταν από τη Ρώμη και διακρίθηκε νωρίς όχι μόνο για την αρετή του, αλλά και για τη μεγάλη του προκοπή και επίδοση στη φιλοσοφία και τη ρητορική.

Χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο Ρώμης διάκονος, και αποτελούσε καύχημα των κληρικών της Ρώμης, για τη σοφία και το άμεμπτο ήθος του. Όταν αργότερα ο αυτοκράτωρ της Ανατολής Θεοδόσιος ο Α', ζήτησε παιδαγωγό των παιδιών του, ο αυτοκράτωρ της Δύσης Γρατιανός, του έστειλε με τις καλύτερες συστάσεις τον Αρσένιο.

 Το ένα όμως από τα δύο βασιλοπαίδια, ο Άρκάδιος, κατοπινός διώκτης του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ήταν τύπος ατίθασος και ανεπίδεκτος της αρίστης παιδαγωγίας του Αρσενίου. Εξ αίτιας λοιπόν των προβλημάτων, πού δημιουργούσε ο Άρκάδιος στον Αρσένιο, αυτός αποφάσισε να παραιτηθεί.

O Θεοδόσιος δεν δέχτηκε την παραίτηση του και ο Αρσένιος αναγκάστηκε να φύγει κρυφά στην Αλεξάνδρεια. 'Εκεί κατέφυγε στο εσωτερικό της Αιγύπτου, όπου και έγινε μοναχός. Μάλιστα, τόσο πολύ ευδοκίμησε στη διδασκαλία και στη μέθοδο της πνευματικής οικοδομής, ώστε πολλοί από τις πόλεις και τα χωριά, έρχονταν να τον ακούσουν. Πέθανε το 445 μ.Χ. σε ηλικία 120 ετών. 'Από αυτά, 55 τα πέρασε στην έρημο!