Ἱερεμίου Προφήτου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Προφήτης Ιερεμίας γεννήθηκε περί το 650 π.Χ. Ανατράφηκε μέσα σε ιερατική οικογένεια μελετώντας την παράδοση της φυλής Βενιαμίν. Σε νεαρή ηλικία κλήθηκε από τον Θεό στο προφητικό αξίωμα. Παρά τις αντιρρήσεις του απέναντι στην αποστολή, λόγω του νεαρού της ηλικίας του, εντούτοις υποχωρεί και υπακούει στο θέλημα του Θεού. Το όνομά του, Ιερεμίας, σημαίνει ο Θεός ανυψώνει.

Η πολυθεΐα των Ασσυρίων είχε εισχωρήσει στους Ιουδαίους, οι οποίοι είχαν παραδοθεί σε θρησκευτικό συγκρητισμό και σε ειδωλολατρία.

Ο Ιερεμίας, μιλά κατά της πολυθεΐας κηρύσσοντας τον Ένα και Μόνο Αληθινό Θεό και στηλιτεύοντας τη διαφθορά. Επίσης, πολεμά τους ψευδοπροφήτες, οι οποίοι παραπλανούν τον λαό.

Ο Προφήτης διαισθάνεται κάποια μεταμέλεια του λαού. Εντούτοις, η μετάνοια αυτή ήταν πρόσκαιρη λόγω της ταλαιπωρίας της  ανομβρίας που μάστιζε τον τόπο. Πονάει και υποφέρει και φθάνει σε απόγνωση. Όμως η μακροθυμία του Θεού δεν εξαντλείται.

Ακολούθως, ο Προφήτης, κουρασμένος από τους άκαρπους αγώνες του, επιδειώκει την απομόνωση και προβλέποντας την αμετανοησία του λαού του Θεού, προλέγει την καταστροφή του.

Στρέφεται κατά των αρχόντων, των οποίων κηρύσσει την καταστροφή. Όλος ο κόσμος είναι εναντίον του. Προς στιγμήν κάμπτεται, διότι νομίζει ότι έχει εγκαταλειφθεί από τον Θεό. Συνέρχεται όμως και συνεχίζει το έργο του. Στην αυλή του ναού κηρύσσει και πάλι την καταστροφή του ναού. Το κήρυγμα αυτό προκαλεί αναταραχή. Γι' αυτό ο στρατηγός του ιερού χώρου του ναού Πασχώρ τον ραβδίζει και τον ρίχνει στη φυλακή. Τα κηρύγματά του γίνονται δεκτά με ειρωνείες. Του απαγορεύουν να επισκέπτεται το ναό.

Κατά το τέλος του 605 π.Χ., μετά την ήττα των Αιγυπτίων στο Χαρκαμύς, επειδή ο ίδιος δεν ήταν δυνατόν να εισέλθει στην αυλή του ναού, δίδει στον μαθητή του Βαρούχ να αναγνώσει στο μέσο της αυλής του ναού, προφητεία, διά της οποίας κηρυσσόταν η καταστροφή του ναού. Όλοι τότε επαναστατούν εναντίον του. Ο Ιερεμίας και ο Βαρούχ κρύβονται, για να μη συλληφθούν. Όμως η καταστροφή επήλθε.

Ο Προφήτης Ιερεμίας λιθοβολήθηκε από τους συμπατριώτες του στην πόλη Τάφνα της Αιγύπτου ή όπως αναφέρουν άλλες πηγές απήχθη μαζί με τον Βαρούχ αιχμάλωτος από τον βασιλέα Ναβουχοδονόσωρα σε κάποια εισβολή του στην Αίγυπτο το 568 π.Χ., σύμφωνα με Ραββινική παράδοση.

Το βιβλίο του Προφήτη Ιερεμία στην Παλαιά Διαθήκη παρουσιάζει υψηλές θεολογικές σκέψεις, αλλά κυρίως μια ζωηρή θρησκευτική προσωπικότητα, διότι ο Ιερεμίας δεν κήρυττε μόνο, αλλά βίωνε τη διδασκαλία του, η οποία αφορούσε: τον άνθρωπο, τον Θεό και το λαό του Θεού. Κέντρο και των τριών αυτών είναι η καρδιά, η βάση της προσωπικότητας του ανθρώπου.

Επιμέλεια: Ε.Μ.Γρ.