ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

 

 

 

 

 

 

 

 

Αγία και Μεγάλη Παρασκευή, η ημέρα των Αγίων Παθών του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού.

Το πρωί τελείται η ακολουθία των Μεγάλων Δεσποτικών Ωρών, που αναφέρονται στο Δεσπότη Χριστό. Η Πρώτη ώρα αντιστοιχεί με την ανατολή του ήλιου, η Τρίτη γύρω στις 9:30 το πρωί, η Έκτη το μεσημέρι και η Εννάτη με τη δύση του ήλιου. Ακολουθεί ο Εσπερινός της Αποκαθηλώσεως από το Σταυρό. Προτού ολοκληρωθεί η ακολουθία προβάλλει ο Επιτάφιος. Τότε ψέλνεται το δοξαστικό των αποστίχων: «Σε τον αναβαλλόμενόν, το φως ώσπερ ιμάτιον, καθελών Ιωσήφ από του ξύλου, συν Νικοδήμω, και θεωρήσας νεκρόν γυμνόν άταφον, ευσυμπάθητον θρήνον αναλαβών, οδυρόμενος έλεγεν. Οίμοι γλυκύτατε Ιησού! Ον προ μικρού ο ήλιος, εν Σταυρώ εκυμαίνετο, … Μεγαλύνω τα πάθη σου, υμνολογώ και την Ταφήν σου, συν τη Αναστάσει κραυγάζων. Κύριε δόξα σοι».

Το βράδυ τελείται ο όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου. Ο Επιτάφιος. Ο Χριστός βρίσκεται στον Άδη και κηρύσσει ανάσταση. Τα εγκώμια είναι πολύ οικεία στους πιστούς: «Η  ζωή εν τάφω κατετέθης Χριστέ και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο συγκατάβαση δοξάζουσαι την σην».

Μετά την πρώτη συγκατάβαση του Θεού, την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού, τώρα έχουμε την δεύτερη συγκατάβαση του Θεανθρώπου, με την κάθοδο στον άδη.

Μετά την περιφορά του Επιταφίου επιτελείται ο ενταφιασμός επί της Αγίας Τραπέζης, η οποία θεωρείται ο Τάφος του Χριστού.

«Των Αγγέλων ο δήμος κατεπλάγη ορών σε, εν νεκροίς λογισθέντα, του θανάτου δε Σωτήρ, την ισχύν καθελόντα… και εξ Άδου πάντας ελευθερώσαντα».

Η χαρμολύπη τείνει να κυριαρχήσει σε όλη τη δημιουργία. Βιώνουμε ως λύπη το θάνατο και ως χαρά την ανάσταση. Μαζί με τον αναστημένο Ιησού Χριστό, προσδοκούμε την ανάσταση μας από τα πάθη και τις δοκιμασίες της πατρίδας μας. Προσδοκούμε την ζωή, το φως και τη χαρά που εκπηγάζουν από τον Τάφο του Λυτρωτή μας Ιησού Χριστού.

Επιμέλεια: Ε.Μ.Γρ.