Ῥαφαήλ, Νικολάου καί Εἰρήνης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Ιερομάρτυρας Ραφαήλ, καταγόταν από την Ιθάκη και έζησε στις αρχές του 15ου αιώνα μ. Χ.. Αρχικά ονομαζόταν Γεώργιος και στα παιδικά του χρόνια έλαβε πλούσια μόρφωση. Στη συνέχεια, ακολούθησε το μοναχικό βίο με το όνομα Ραφαήλ. Χειροτονήθηκε ιερέας και έλαβε το οφφίκιο του αρχιμανδρίτη. Μετά την άλωση της Επταλόφου Πόλεως από τους Τούρκους το 1453, εγκατέλειψε τον τόπο της ασκήσεώς του στη Μακεδονία και, μαζί με το συμμοναστή του Νικόλαο, εγκαταστάθηκαν στη Μονή της Θεοτόκου, στο νησί της Λέσβου.

Κατά την επιδρομή των Τούρκων, το έτος 1463, συνελήφθησαν και υπέστησαν φρικτό θάνατο, μαζί με το μικρό κορίτσι, την Ειρήνη, από το χωριό Θερμή. Ο τόπος του μαρτυρίου και οι βίοι των τριών μαρτύρων αποκαλύφθηκαν, το έτος 1959, μετά από θαυμαστές θεοσημείες του Αγίου Ραφαήλ σε πιστούς της περιοχής.

Το μοναστήρι τους στη Λέσβο, που κτίστηκε μετά από τις εμφανίσεις αυτές, αποτελεί πόλο έλξης και πηγή ιαμάτων για τους πιστούς, που προστρέχουν στη χάρη τους, από όλα τα σημεία της γης.

Σήμερα γίνεται μεγάλη πανήγυρις, εκτός από τη Λέσβο και στην Κύπρο, στον Παχύαμμο, της Τηλλυρίας, όπου και ο ναός του Αγίου Ραφαήλ, καθώς και στην Ι. Μονή Αγίας Μαρίνης και Αγίου Ραφαήλ, στη Ξυλοτύμβου.

Επιμέλεια: Ε.Μ.Γρ.